MDMA برای اولین بار در سال 1912 توسط یك شركت آلمانی بعنوان داروی اشتها زا ساخته شد. استفاده غیر قانونی در دهه 1980 و 1990 در آمریكا رایج شد.MDMA غالباً به همراه مواد دیگر استفاده می‌شود، ولیكن به ندرت همراه با الكل از آن استفاده می‌شود چرا كه برخی براین باورند كه الكل اثر آن را خنثی می‌سازد. استفاده از این ماده بیشتر در اماكنی‌چون كلوپهای شبانه،میهمانیهای آخرشب و در كنسرتهای موزیك راك رایج است.
استفاده پزشكی
در دهه 1970 این دارو توسط برخی روانشناسان آمریكایی جهت تسهیل روان درمانی استفاده می‌شد. این ماده در حال حاضر هیچ استفاده پزشكی ندارد.این ماده باعث ایجاد وابستگی جسمی و روانی می‌شود گرچه این وابستگی به اندازه هروئین و كوكائین نمی‌باشد.
تحمل داروئی(Tolerance)
مصرف اكستسی با ایجاد پدیده تحمل همراه است.
مدت اثر
مدت اثر این ماده 6-4 ساعت است.
روشهای سوء استعمال
این ماده در فرم قرص و كپسول موجود است و از راه خوراكی استفاده می‌شود.
تاثیرات
استعمال كنندگان این ماده می‌گویند، این ماده احساس بسیار مثبتی را ایجاد می‌كند،حس نزدیكی به دیگران، از بین رفتن اضطراب و ایجاد آرامش فوق العاده را نیز بدنبال دارد.همچنین نیاز به غذا خوردن،نوشیدن وخواب را از بین برده و لذا به فرد تحمل شركت در میهمانیهای 3-2 روزه را می‌دهد و لذا دربرخی موارد ایجاد فرسودگی بیش از حد به همراه كم آب شدن بدن (dehydration) می‌كند. از اثرات دیگر این دارو می‌توان به تهوع،توهم،تب و لرز،تعریق، لرزش اندامها،دردهای عضلانی و تاری دید اشاره نمود.
مصرف بیش از اندازه (Overdose)
استفاده مقادیر بیش از حد این دارو موجب‌فشارخون بالا،بیهوشی، حملات اضطرابی, تشنج و تب می‌شود. این حالت به دلیل احتمال اختلال در عملكرد قلب می‌تواند مرگبار باشد.
ترک (Withdrawal)
این دارو درصورتیكه پس از مدتی استفاده نشود ایجاد اضطراب، حالت شك و تردید، وافسردگی می‌نماید.
فال روزانه ۲۷ شهریور ۱۳۹۱